een
eerste inventarisatie van de (technische)mogelijkheden van QR codes, AR markers
en Apps als toevoeging voor historisch gebruiksgoed.
projectpartners: Studio Maaike Roozenburg, Technische
Universiteit Delft, AR Lab Koninklijke Academie Den Haag, Museum Boijmans Van
Beuningen
De laatste jaren worden allerlei mogelijkheden ontwikkeld
op het gebied van digitale informatie en informatie uitwisseling. Bijna elke
mobiele telefoon heeft een camera en vaak ook verbinding met internet. Moest je
vroeger nog achter een computer zitten om toegang te hebben tot digitale
informatie, nu kan dat op straat, in de trein of in het museum. Doormiddel van
QR codes (een soort bar-codes) en/of Augmented Reality (AR) markers in
combinatie met ‘Apps’ kan (digitale) informatie worden gekoppeld aan objecten.
Dit bied allerlei mogelijkheden om verhalen en kennis over historische objecten
op een nieuwe manier te ontsluiten.
Behalve deze digitale ontwikkelingen worden er ook in
snel tempo allerlei technieken ontwikkeld waarmee objecten 3D gescand en 3D
geprint kunnen worden. Deze technieken maken het mogelijk om ‘zonder aanraken’
objecten te reproduceren. Deze techniek is daardoor uitermate geschikt om
kwetsbare en/of kostbare historische objecten te reproduceren. In een eerder
project heb ik deze techniek daarom ingezet om zeer breekbaar 17e
eeuws gebruiksglaswerk weer ‘in gebruik’ te nemen. Door van 3D prints
traditionele porselein gietmallen te maken was het mogelijk een serie
porseleinen bekers te maken van dit historisch gebruiksgoed. Daarmee kunnen
gebruikers deze objecten op een andere en nieuwe manier ervaren. Deze
technieken bieden daarmee mogelijkheden om museumstukken op een nieuwe en
vernieuwende manier te ontsluiten.
'proefobject': 18e eeuwse Suikerpot van Loosdrechts porselein, Museum Boijmans Van Beuningen |
CT-scannen van porseleinen suikerpot, TU Delft, faculteit Civiele Techniek |
3D print van Suikerpot met deksel in kunststof, TU Delft |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten