vrijdag 18 december 2015

3D scanning and priorities, by Kotryna Valečkaitė

As the project slowly went into motion we had the first digitizing session in the laboratory of Geosciences&Engineering. Our group was provided with the luxury to first hand observe both micro- and macro-CT scanners in working. Both with their advantages and limitations, they gave us a new perspective of how to order and process given archaeological objects.
When Maaike came in with boxes full of ceramics from the Archaeological archive of Amsterdam, we understood that it was neither efficient, nor possible to scan them all. At this point selection was crucial. At first sight we had three main groups of objects: lice combs (highest level of detail), broken colored ceramics bound with metal strings (necessity to make more detailed scans to understand the technique) and sets of white ceramic tableware lacking multiple shards.
DSC_0381DSC_0307Detail hermione
The latter seemed to be the closest to the issues visible in the goal of the project. Yet the other two gave us interesting side paths which would improve overall understanding of the methods and possibilities of 3D scanning. Based on this, we made a queue sorted by importance, which would lead to at least one object of a group scanned.
DSC_0292
After the first inspection of the digitized forms we were rather amazed that the precision of 0,3mm was not sufficient for some of the fine-detailed specimens. E.g. the combs lost their teeth, metal bindings were muffled, crack lines barely visible. Consequently we were offered to work with much finer machinery (micro-CT scanner) mostly used for small scale material research. Yet the time and money needed for this method led to only two specimens scanned: the finest ivory comb and a detail of a metal connection. In total we got 13 scans, excluding identical scans in higher precision. The notes and conclusions after this are as follow:
1. There are 2 CT-scanners in the Geoscience&Engineering laboratory:
  • Macro-scanner can be used to scan rather big objects, but the fine details are almost completely neglected; object is stationary, thus there is a small chance of damage. Precision 0,3mm.
  • Micro-scanner is very slow (1h per object) and has very limited object size: till 100-120mm in diameter; object is rotating, thus it needs to either be glued or fixed, which requires extra attention not to damage the object. Precision 0,03mm.
  • Both scan only the form and not color; they can detect cavities, but not slight changes in the material density
2. The digitized forms are saved as 2D images of section cuts in .dcm or .ima file format, which need multiple steps to be converted into editable 3D objects. Even though we were informed that it is a very quick procedure, to gain fine details it is necessary to have a powerful computer(16GB RAM) and correct software (which is usually paid).

Minor Advanced Prototyping: lets get started!

Welcome to the logbook of the research project Augmenting Prototypes: Smart Replicas. This project is a part of half year bachelor program “Advanced prototyping” in TU Delft.
Smart Replicas is the result of a collaboration between Archaeological department Amsterdam and design studio Maaike Roozenburg. The latter supervises 4 students preparing material for this blog: Kotryna Val (Architecture), Sander Pliakis (Industrial Design), Jorinde Smitser (Industrial Design), Irene(Industrial Design).
The focus of the project is the usage of CT scans to recreate and analyse repaired and/or unusable archaeological findings of everyday use.The aim of this is to replicate and improve given objects, while not losing the historical footprint. In other words, the blog will revolve on modern techniques of digital and physical reproduction.
The simplified planning will follow the scheme provided below. Each set of steps will be described in a weekly report, which will complimented with an occasional review of the field.

https://smartreplica2015.weblog.tudelft.nl/files/2015/09/Project-Approach.png

Objecten selecteren: Kammen


De derde en laatste groep die we geselecteerd hebben voor dit project zijn kammen. Een echt dagelijks gebruiksvoorwerp (luizen werden ermee bestreden) waar er veel van zijn opgegraven en die wonderschoon zijn in hun detaillering, materiaalgebruik (hout, been, ivoor, hoorn), slijtage en verval. Echt (technisch) uitdagende objecten voor de 3D scanner en ze bieden de mogelijkheid experimenten te doen met combinaties van ‘historische’ en high tech materialen in een design object.

Kammen uit de collectie Monumenten en Archeologie Amsterdam

Kammen uit de collectie Monumenten en Archeologie Amsterdam

KAT-34-9: kam in ivoor1625-1675

LU-6: kam in ivoor 1500-1650

PH-20-13: kam in Buxus 1525-1550

ANJ-1-46: kam in been

HE-3-1 kam in been

ANJ-1-3 kam in been, nagel paardenhoef 1625-1750

donderdag 17 december 2015

Objecten selecteren: gerepareerd gebruiksgoed


De tweede groep van geselecteerde objecten bestaat uit gerepareerd gebruiksgoed, uit willekeurig welke periode. Juist in de vindingrijke, aandachtige en vaak arbeidsintensieve manieren waarop mensen in het verleden gebruiksgoed repareerden is hun liefde voor bepaalde voorwerpen af te lezen. Daarnaast toont dit ook heel mooi wat de waarde van voorwerpen was en dat de arbeid die gestoken werd in de reparatie blijkbaar op woog tegen de kosten van een nieuw schoteltje, kam of kopje. Deze reparaties vormen een interessant uitgangspunt om in 3D scans en 3D prototypen te ‘vangen’ en te tonen.







maandag 14 december 2015

Objecten selecteren: 'industrieel' aardewerk


De eerste groep van objecten die ik geselecteerd heb bestaat uit vroeg industrieel aardewerk. Dit is het echte ‘niets aan de hand’ dagelijkse en onopvallende gebruiksgoed van de 19e eeuw. Juist dit aardewerk is alleen uit opgravingen ‘over gebleven’ en komt nauwelijks voor in museale collecties. Op deze opgegraven voorwerpen zijn goed de sporen van productie, gebruik, slijtage en afdanken terug te zien. Deze sporen wil ik een hoofdrol laten spelen in nieuwe ontwerpen.
Hier onder kun je een selectie van deze objecten zien: (zijn ze niet bloedstollend prachtig!)

OZV7-17-61

OZV7-17-61
OZV7-17-61

OZV7-17-163

OZV7-17-163

OZV7-17-163

OZV7-17-163

OZV7-17-18

OZV7-17-18

OZV7-17-18

vrijdag 4 december 2015

objecten selecteren bij Monumenten en Archeologie Amsterdam

Samen met archeoloog Ron Tousain ben ik gaan spitten in de archeologische collectie van Amsterdam, om te bepalen welke vondsten interessant zouden kunnen zijn voor dit project.  Objecten en Objectgroepen die in het bijzonder interessant  zijn  om verder te bestuderen en tot nieuwe ‘ontwerpen’ uit te werken. Naar aanleiding hiervan  is een ‘longlist’ van objectgroepen samengesteld.

De eerste groep bestaat uit vroeg industrieel aardewerk. Dit is het echte ‘niets aan de hand’ dagelijkse en onopvallende gebruiksgoed van de 19e eeuw. Juist dit aardewerk is alleen uit opgravingen ‘over gebleven’ en komt nauwelijks voor in museale collecties. Op deze opgegraven voorwerpen zijn goed de sporen van productie, gebruik, slijtage en afdanken terug te zien. Deze sporen wil ik een hoofdrol laten spelen in nieuwe ontwerpen.

De tweede groep bestaat uit gerepareerd gebruiksgoed, uit willekeurig welke periode. Juist in de vindingrijke, aandachtige en vaak arbeidsintensieve manieren waarop mensen in het verleden gebruiksgoed repareerden is hun liefde voor bepaalde voorwerpen af te lezen. Daarnaast toont dit ook heel mooi wat de waarde van voorwerpen was en dat de arbeid die gestoken werd in de reparatie blijkbaar op woog tegen de kosten van een nieuw schoteltje, kam of kopje. Deze reparaties vormen een interessant uitgangspunt om in 3D scans en 3D prototypen te ‘vangen’ en te tonen.

De derde en laatste groep zij kammen. Een echt dagelijks gebruiksvoorwerp (luizen werden ermee bestreden) waar er veel van zijn opgegraven en die wonderschoon zijn in hun detaillering, materiaalgebruik (hout, been, ivoor, hoorn), slijtage en verval. Echt (technisch) uitdagende objecten voor de 3D scanner en ze bieden de mogelijkheid experimenten te doen met combinaties van ‘historische’ en high tech materialen in een design object.

 
objecten in de collectie van Monumenten en Archeologie Amsterdam


database objecten Monumenten en Archeologie Amsterdam



maandag 30 november 2015

Erfgoed in gebruik nemen: inleiding op het project


Ik ben ontwerper en werk binnen Studio Maaike Roozenburg aan projecten op het snijvlak van design, (kunst)historie en visuele communicatie. De afgelopen jaren in het bijzonder aan het project Smart Replicas in samenwerking met musea, wetenschappers, studenten en technische bedrijven. Een project over erfgoed waarin design en techniek samenkomen. ‘Smart replicas’ is een term die ik gegeven heb aan replicas van historische gebruiksgoed die zijn gemaakt middels een combinatie van 3D scan- en printtechnieken. Op deze manier worden museale stukken opnieuw dagelijks gebruiksgoed. Met augmented reality worden de Smart Replicas verrijkt met verhalen over de geschiedenis van de objecten. Met een smartphone kunnen de replicas ‘uitgelezen’ worden. Het historisch object met haar geschiedenis terug op de keukentafel.


Het prototype dat tot nu toe is ontwikkeld van de Smart Replica is een ‘proof of concept’ en ‘proof of technique’. Ofwel, we zijn vooral bezig geweest om het technisch te laten werken. En om een betekenisvolle AR ‘laag’ te ontwerpen van 3D informatie en historische bronnen. Dit is nu gelukt.
Echter, de artistieke kant van de Smart Replica zelf, de kwaliteit van het fysieke object, is nog niet uitgewerkt en in een ‘schets fase’. En juist dit onderdeel is artistiek inhoudelijk zo interessant: Hoe kun je de grenzen van het fenomeen replica oprekken? Het gaat daarbij niet om een letterlijke kopie, maar om het onderzoeken en articuleren van die aspecten van het origineel die nu relevant voor ons zijn. Daarin vindt een samenspel plaats van materiaal, techniek, oppervlakte structuur, detaillering etc. Hoe verhoudt de replica zich tot het ‘origineel’?
Hoe kunnen ‘high’ tech en ‘low’ tech (historische technieken) op een interessante manier bij elkaar komen?
Hoe behoud je de integriteit van het origineel en maak je het betekenisvol gebruiksgoed voor het heden?

Om dit te kunnen onderzoeken en uitwerken  is een samenwerking aan gegaan met de Gemeente Amsterdam: Monumenten en Archeologie. Zij hebben een indrukwekkende collectie historische gebruiksgoed en kennis over dit gebruiksgoed. In tegenstelling tot de musea en museale collecties waar tot nu toe voornamelijk mee is gewerkt, ligt bij de Archeologische dienst de nadruk op gebruik, en het object als historische bron. Zij verzamelen niet voor de mooi, of de pronk, maar om het dagelijks leven van mensen te reconstrueren. Juist dit vind ik als ontwerper inhoudelijk heel interessant: voorwerpen die dagelijks zijn gebruikt totdat ze kappot gingen. Beschadigde en gerepareerde objecten, gebroken en onvolledige voorwerpen.



dinsdag 24 november 2015

maandag 26 oktober 2015

Uitnodiging: Science Fair TU Delft

Het maken en breken van alledaagse gebruiksvoorwerpen is van alle tijden. Omdat vroeger de waarde van deze objecten hoger was dan die van arbeid, werden ze meestal gerepareerd. In dit project worden alledaagse gebruiksvoorwerpen uit het verleden met behulp van CT-scanners in kaart gebracht, om vervolgens een 3D-reconstructie te maken. Hierdoor kunnen we erfgoed weer tot leven brengen als gebruiksgoederen in de huidige tijd. Dit project is een ontmoeting van ontwerp met technologie en erfgoed door een samenwerking met het Bureau Monumenten en Archeologie Amsterdam en Studio Maaike Roozenburg.

http://smartreplica2015.weblog.tudelft.nl

Tentoonstelling minor Advanced Prototyping
Dinsdag 27 oktober 2015, 12:30-15:00 uur
De afsluitende lezing van Nadya Peek begint om 15:15 uur
Locatie: "De tribune", Centrale hal, Faculteit Industrieel Ontwerpen, TU Delft
Landbergstraat 15, 2628 CE Delft





Presenting the prototype in Museum Boijmans Van Beuningen





The first prototype of the Smart Replica we are developing is presented to the public and tested by the public during '24 uur cultuur' (24 hours of culture) at Museum Boijmans Van Beuningen.

dinsdag 17 februari 2015

reconstructing the past: contructing stories

The last months animator Jasper Duivenstijn has started woring on the '3D construction' of the stories behind the 17th century Japanese teacup. He has been using all kind of historical 'sources' like paintings, ceramic plates, maps, the model of a ship or tableware form a broad variety of national and international museums. The first screenshots can be seen here, with the related 'sources' from the collection of Rijks Museum Amsterdam:

3D 'reconstruction' by Jasper Duivenstijn

3D 'reconstruction' by Jasper Duivenstijn

  Gezicht op de Gouden Bocht in de Herengracht vanuit het westen, Gerrit Adriaensz. Berckheyde, 1672 

Amsterdamse grachtenhuizen aan de Herengracht 474-478,  Cornelis Danckerts (II), 1696 - 1706